23 Ağustos 2019 Cuma

Çıkın Çıkmazı

Uzaktan gördüğü birisine nasıl hasret kalır ki insan? Bu nasıl bir duygudur anlamış değilim. Görmediğin bir yüze duymadığın bir sese nasıl aşık olursun? Nasıl aşık kalınır yıllarca? Niye hissedilir ki bu duygu bunca zaman? Hani göz görmeyince gönül de ırak olurdu. Olmadı. "olmasın" istediğimden değil aksine ırak kalmayı çok istedim. Aklıma gelmesin, yakın olmayayım diye ülkenin güneyine gittim. Yine de unutulamadı. Unutulamadın. Unutulmadın. Unutmadım. Nereye gidersem gideyim oraya benimle geliyorsun. Trende, vapurda, otobüs yolculuğunda, sokakta... Ben neredeysem sen oradasın. Benden atamadım. Benim parçam olmanı engelleyemedim. Bir kaç metre yakınıma gelsen bir garip duygu bastrıyor. Bilerek yapmıyorsun biliyorum ama gittikçe yaklaşıyorsun. Bana ait olan yere mi geliyorsun? Kalbime? Bilmiyorum. Ama yaklaşıyorsun. Zaman geçtikçe sen geçmiyorsun. Ben senden kaçsam mı yoksa sana gelsem mi bilmiyorum artık.  Kaçsam kaçamıyorum zaten. Peki gelsem? Nasıl geleceğim? Sen neredesin? Nasılsın? Nasıl yaşıyorsun? Ne hissediyorsun? Hissettiklerim sana uygun gelir mi? Yaşamına uyar mıyım? Tipine uygun muyum? Dar görüşlü müyüm sence? Farkeder misin beni? Bakar mısın bana? Belki gülümsersin. Ama tanımazsın. Tanımaman kötü mü yoksa iyi mi benim için? Bu soruların hiç cevabı olmadı. Cevap olabilmesi için sana gelmem gerekir. Sana gelemem. Cesur değilim o kadar. Karşına çıkmaya cesaretim yok. Tekrar kaybetmeyi göze alamam. "Zaten kaybetmiştin!" mi diyorsun? İkincisini kaldırabilecek gücüm var mı? Üstelik büyümüşken. Sen de büyümüşken var mı cesaretim? Yok gibi. Ya da var bilmiyorum. Bu sorulara cevap bulamıyorum. Bazen böylesi daha iyi gibi geliyor. Kazanmıyorum belki ama kaybetmiyorum da. Hem kaybetmeyi göze alsam ne olacak ki? Ne hedefim kalır o vakit? Neyle uğraşırım bu hayatta? Neye güvenerek çalışıp çabalarım? Para için mi? Ev, araba, mal mülk için yaşar mıyım? Hayır! Sen olmadan bunların hiçbir önemi yok benim için. Yok yok... Sırtımı dönüp hiçbir şey olmamış gibi gidemem bir kez daha. Gidecek yerim de kalmadı zaten. Gelirdim ama bana sırtını dönmene tahammül edemem. Etmek istemem. Böylesi daha iyi.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder